Τι προσέχουμε όταν πίνουμε φραπέ στις καφετέριες στα Τρίκαλα;
Όλοι μας πίνουμε με τους φίλους μας καφέ στις καφετέριες των Τρικάλων.
Έχω παρατηρήσει ότι οι σερβιτόροι-ες
δεν πίνουν νερό απο την βρύση, αλλά απο εμφιαλωμένα μπουκάλια.
Έτσι.. και εγώ δεν αγγίζω το νερό που μου φέρνουν στο τραπέζι. Αν θέλω να πιω νερό, θα αναγκαστώ να πάρω εμφιαλωμένο.
Τα κουλουράκια για παράδειγμα που σερβίρουν με το καφέ επίσης δεν τα τρώω. Ας πούμε ότι παχαίνουν...
Τα φλυτζάνια του καφέ οι καφετέριες οφείλουν να τα έχουν πεντακάθαρα, και να πλένονται στο πλυντήριο πιάτων.
Βασικά, και τι δεν θα έδινα να μπορούσα να μπω στη λάντζα μιας καφετέριας για να διαπιστώσω πως τα πλένουν τα ποτήρια.
Θα πρέπει να κοιτάτε προσεχτικά το φλιτζάνι.. αν έχει υπολείμματα καφέ απο τον προηγούμενο πελάτη.
Μου έχει τύχει περίπτωση στην Ασκληπιού πιο παλιά, να μου φέρουν ένα φλιτζάνι σε μαύρο χρώμα, και να υπάρχει αποτύπωμα απο κραγιόν απο μια γυναίκα.
Επίσης, δεν ισχύει ο αντικαπνιστικός νόμος στις καφετέριες των Τρικάλων. Την Κυριακή για παράδειγμα, είδα τους πελάτες να κάπνιζουν ανενόχλητοι μέσα στην καφετέρια.
Για τασάκι τους είχαν δώσει μικρά χάρτινα κυπελλάκια με λίγο νερό μέσα.
Στο μπαρ, αυτοί που έφτιαχναν τους καφέδες κάπνιζαν ανενόχλητοι, και δεν είναι και ό,τι καλύτερο να καπνίζουν οι εργαζόμενοι μπροστά στους πελάτες;
Ένα σπαστικό που έχουν αρκετές καφετέριες της Ασκληπιού, είναι οι κάμερες ασφαλείας.
Τους πελάτες τους ρώτησαν αν γουστάρουν να τους τραβάνε με την χαφιεδοκάμερες του μαγαζιού;
Πως μπορούν να μιλήσουν οι θαμώνες όταν οι κάμερες βρίσκονται πάνω απο τα κεφάλια τους;
Ένα άλλο σπαστικό στις καφετέριες είναι η περιέργεια να ακούσουν τι λες όταν πίνεις καφέ.
Οι θαμώνες που κάθονται στο διπλανό τραπέζι, στήνουν αυτί, και ακούν τις λες για τα πολιτικά και γενικά για τα κοινά της πόλης.
Όλοι μας πίνουμε με τους φίλους μας καφέ στις καφετέριες των Τρικάλων.
Έχω παρατηρήσει ότι οι σερβιτόροι-ες
δεν πίνουν νερό απο την βρύση, αλλά απο εμφιαλωμένα μπουκάλια.
Έτσι.. και εγώ δεν αγγίζω το νερό που μου φέρνουν στο τραπέζι. Αν θέλω να πιω νερό, θα αναγκαστώ να πάρω εμφιαλωμένο.
Τα κουλουράκια για παράδειγμα που σερβίρουν με το καφέ επίσης δεν τα τρώω. Ας πούμε ότι παχαίνουν...
Τα φλυτζάνια του καφέ οι καφετέριες οφείλουν να τα έχουν πεντακάθαρα, και να πλένονται στο πλυντήριο πιάτων.
Βασικά, και τι δεν θα έδινα να μπορούσα να μπω στη λάντζα μιας καφετέριας για να διαπιστώσω πως τα πλένουν τα ποτήρια.
Θα πρέπει να κοιτάτε προσεχτικά το φλιτζάνι.. αν έχει υπολείμματα καφέ απο τον προηγούμενο πελάτη.
Μου έχει τύχει περίπτωση στην Ασκληπιού πιο παλιά, να μου φέρουν ένα φλιτζάνι σε μαύρο χρώμα, και να υπάρχει αποτύπωμα απο κραγιόν απο μια γυναίκα.
Επίσης, δεν ισχύει ο αντικαπνιστικός νόμος στις καφετέριες των Τρικάλων. Την Κυριακή για παράδειγμα, είδα τους πελάτες να κάπνιζουν ανενόχλητοι μέσα στην καφετέρια.
Για τασάκι τους είχαν δώσει μικρά χάρτινα κυπελλάκια με λίγο νερό μέσα.
Στο μπαρ, αυτοί που έφτιαχναν τους καφέδες κάπνιζαν ανενόχλητοι, και δεν είναι και ό,τι καλύτερο να καπνίζουν οι εργαζόμενοι μπροστά στους πελάτες;
Ένα σπαστικό που έχουν αρκετές καφετέριες της Ασκληπιού, είναι οι κάμερες ασφαλείας.
Τους πελάτες τους ρώτησαν αν γουστάρουν να τους τραβάνε με την χαφιεδοκάμερες του μαγαζιού;
Πως μπορούν να μιλήσουν οι θαμώνες όταν οι κάμερες βρίσκονται πάνω απο τα κεφάλια τους;
Ένα άλλο σπαστικό στις καφετέριες είναι η περιέργεια να ακούσουν τι λες όταν πίνεις καφέ.
Οι θαμώνες που κάθονται στο διπλανό τραπέζι, στήνουν αυτί, και ακούν τις λες για τα πολιτικά και γενικά για τα κοινά της πόλης.